qəlb

сущ. душа, сердце:

1. чувства, переживания и настроения человека. Qəlbim sevinir радуется душа, sözlər qəlbimdə kök saldı слова запали мне в душу, qəlbdən gələn sözlər слова, идущие от души, adamların qəlbində в сердцах людей, qəlbin hökmü ilə по велению сердца

2. перен. о жизненной цели человека. Səhnə mənim qəlbimdir сцена – моя душа (жизнь)

◊ qəlb yoldaşı сердечный друг; qəlbi coşdu взыграла душа; qəlbi incimək обидеться; qəlbinə od salır берёт за душу кого; qəlbi yanmaq kimə, nəyə жалеть кого, что.; qəlbi sınmaq см. qəlbi incimək; qəlbi sıxılır сердце сжимается; qəlbində qalmaq kimin оставаться, остаться в сердце (в сердцах) кого; qəlbinə dəymək kimin: 1. обижать, обидеть кого; 2. задевать, задеть душу чью; qəlbini açmaq: 1. kimin развеселить кого; 2. kimə доверить сердце к ому; 3. kimə объясняться, объясниться в любви; qəlbindən keçmək: 1. nə, kim про себя думать о ком, о чем; 2. про себя желать прихода кого; 3. помышлять о чём; qəlbinə girmək kimin лезть в душу чью, к ому; qəlbini qırmaq см. qəlbinə dəymək (насадить душу, уязвить); qəlbini yemək:

1) глубоко переживать

2) покорить душу чью; qəlbini sındırmaq kimin наносить, нанести обиду к ому; qəlbini ovlamaq овладеть чьим-л. сердцем, покорить сердце чьё; qəlbini oxşamaq ласкать душу; qəlbi qaralmaq расстраиваться, огорчаться; qəlbi dağa dönmək переполняться гордостью (о сердце); qəlbinə hakim olmaq (kəsilmək) kimin покорить сердце чьё, qəlbini vermək kimə отдать сердце кому